New Zealand

Ha, we zijn bij ons eerste hoofdgerecht aangeland, het Noorder eiland van New Zealand....en we hebben zon sindsdien!!!

In Australie hebben we het nog erg naar ons zin gehad, gekampeerd met Peter in het Gully Bear Camp, wat we slechts met de grootste moeite vonden en daarna met ons tweeen in Wilkins Promontory National Park, de ‘Prom’ voor Aussies. Ook hier liepen wij in onze winterkleren en de Aussies in korte broek en hemdjes....De mooiste dagen hadden we on the road, en bij Peter thuis. De natuur was prachtig, wildlife hebben we niet veel gezien, 1 kleine kangaroe, die de weg overstak en een wombat of possum, die s nachts de vreselijkste geluiden maakte (we zaten allebei rechtop in bed...) en  die de volgende ochtend in onze icebucket bleek te hebben overnacht. Alles kon weg, was helemaal warm geworden. Maar gelukkig hadden we al wat dieren in een soort dierentuin gezien en later pinguins, garnalen, zeepaardjes en nog veel meer in het Zee aquarium in Melbourne. In Melbourne mochten we in de flat die Heather gehuurd heeft om tijdelijk dichter bij haar werk te zitten. Een prachtig luxe appartement met een tramhalte voor de deur, waar je zo de tram into de city kon nemen! En we konden nog naar het trammuseum dat net onder haar flat lag, een soort Spoorwegmuseum in het klein. Ook St. Kilda hebben we nog aangedaan. Voornamelijk om te lopen en te eten. We boften! Het was heel gezellig met Heather en met hun beiden.

Zondag om 04.15 uur werden we door een taxi opgehaald en naar de airport gereden, we vlogen om 07.15, ontmoetten om 14 uur het meisje dat ons naar Raglan bracht (2 uur rijden bijna) en voelden ons totaal uitgewoond tegen 21.00 uur. Sliepen als rozen in een B&B. De tijd is hier twee uur later dan in Australie, 12 uur tijdsverschil met Nederland, dus als het bij jullie ochtend is, is het hier AL avond. De 2 uur verschil met Australie maken wel dat je hier een langere avond lijkt te hebben (als je vanaf 17 uur rekent, wat wij doen), wat we fijn vinden.

Maandag hebben we alle instructies voor onze campervan gekregen van Anna van Piriwiwi. Het is fijn dat Han al ervaring heeft met links rijden, de wegen zijn hier vaak maar weggetjes, erg smal....We zitten nu op onze tweede camping, reizen langzaam (lett. En fig.) naar het noorden, verdwalen soms een beetje ondanks de gps en plattegronden. De natuur is hier eigenlijk nog mooier, uitgestrekte en tegelijkertijd compacter dan in Australie. Hele grote natuurgebieden vallen onder het Department of Conservation (DOC) en dat betekent dat niemand er meer mag gaan wonen en de natuur zo behouden blijft. Prachtige bomen, palmen en struikgewas waar je ook kijkt. De huizen die er wel zijn, lijken wat minder luxe dan de Australische, hoewel we hier op sommige plaatsen ook al hele aardige ‘optrekjes’  hebben gezien. Hier geen native wild, alleen wat vleugelloze vogels, die niet kunnen vliegen, maar dus ook geen gevaarlijke gifslangen zoals in Austalie.

Ons busje bevalt ons geweldig, lijkt op ons bootje, iets kleiner, maar net zo gezellig. We hebben er al heerlijk in geslapen (nog steeds lange nachten, 11 tot 12 uur...!). De fietsen die we erbij hebben gehuurd, zijn prachtig, we zijn er al op naar de toiletten geweest...ca

Morgen of overmorgen gaan we op weg naar de eeuwenoude Kairi wouden, geen idee nog hoe lang we er over doen, maar er zijn overal campings en free campings waar we ook mogen staan en gewoon ergens in het wild mag ook nog vaak. We gaan het zien, hebben veel voorraad ingeslagen voor als we geen winkels tegenkomen een lange tijd, wat hier normaal schijnt te zijn.

Tot het volgende reisverslag en bedankt voor t lezen!