Peru, 3de hoofdgerecht?

Zit nu in het zonnetje op t terrasje van ons hotel in Lima. Het laatste reisverslag is al even geleden en we hebben zoveel gezien en gedaan dat het me echt een klus lijkt dat allemaal weer te geven. Maar ga het proberen. 

Vanaf woensdag 22 april tot zaterdag de 25ste was een groot reiscircus. Van Nadi naar Auckland vliegveld, na een paar uur door naar Santiago in Chili, 13 uur vliegen, en toen was het opeens 17 uur eerder dan in Auckland! Heel raar. We hebben daar wat rondgesjouwd en gegeten en genoten van de Zuid Amerikaanse sfeer. De volgende ochtend vlogen we door naar Lima, waar we een nacht bleven en daarna zijn we alweer op een vliegtuig naar Cusco gestapt.

Vanuit Cusco hebben we een aantal, tourtjes gedaan (Sacret Valley, Maras-Moray, de zoutmeren en het prachtige Inca amfitheater voor de bijna wetenschappelijke teelt van verschillende soorten gewassen, en de citytour), echt prachtige dingen gezien. Han heeft er foto's van op de reislogger geplaatst. Cusco is een heel leuke, levendige stad, enorm groot eigenlijk, helemaal tegen de hellingen van de Andes opgebouwd. De stankoverlast van de auto's en bussen die er in grote getale rijden is heftig en, buiten het oude centrum vooral, zie je hoe arm het is. Daar ligt het afval naast de wegen met tal van straathonden erbij, die het 'opruimen'. Maar overal zie je winkeltjes, helemaal afgeladen met 'handmade' Alpaca truien en jasjes, souvenirs en wat al niet meer. Daarnaast veel barretjes en restaurantjes. Ook prachtige pleinen, vaak met gras, mooie oude religieuze gebouwen, echt een heerlijke stad om te zijn. Van de hoogteziekte (Cusco ligt op 3400 meter) hebben wij gelukkig geen last gehad, dank zij enkele pilletjes en veel cocathee en cocabladeren kauwen. Maar we hebben wel, toevallig alleen vrouwen, aan het zuurstofapparaat zien zitten, dat ieder hotel klaar heeft staan.

We hadden een leuk hotelletje met een kamer aan de patio. 

Het hoogtepunt van onze reis naar Cusco was wel Mauchu Picchu.Met de trein zijn we vanuit Poroy (20 min met de taxi vanaf Cusco) naar Aqua Calientes gereden. 3,5 uur, een prachtige rit. We zaten toevallig to 2 Nederlanders, Wim en Ingrid, waar we al snel mee aan de praat raakten, wat eigelijk niet meer ophield. Dat was en werd dus heel gezellig. In AQ hadden wij een fantastisch leuk hotelletje, met een balkon met uitzicht op de snel stromende rivier vlak voor de deur. Na een heerlijke maaltijd s avonds met onze nieuwe vrienden en een korte nacht, vertrokken we om 6 uur am met de derde bus naar M Picchu. We kwamen daar als een der eersten aan. We hebben een gids genomen, die ons het grote terrein liet zien, veel vertelde en foto's van ons maakte. Het was fijn dat we tijdens onze tourtjes al zoveel Incca bouwwerken hadden gezien en erover gehoord hadden, zodat de info over MP beter te plaatsen was. De meeste Peruanen praten namelijk slecht verstaanbaar Engels. De Inca's waren kennelijk een expansief volk, die veel hebben afgekeken van voorgangers, maar ook zelf ongelofelijk veel kennis en kunde in huis hadden van bouwen, infrastructuur, drainage, astronomie en vast nog veel meer. Zij bouwden voor de eeuwigheid, dwz gericht op aardbevingsgevaar en aanvallen. We sloegen stijl achterover van de enorme stenen die ze aangesleept hadden of uit de rots zelf hadden gehouwen. Zonder beitels ed wisten ze die geheel vlak en op elkaar passend te maken, zie de foto's. En dan altijd aardbevingsbestendig, een soort van flexibel mbv rollende stenen als fundament en slimme constructies. Machu Picchu is ontsnapt aan de Spanjaarden, omdat men heel lang niet wist dat het bestond......gelukkig maar, want het is echt een belevenis. 

Helaas tegen het geweld van de Spanjaarden waren de meeste andere tempels niet opgewassen. De conquitadores verwoestten heel veel Inca bouwwerken, gebruikten de stenen voor eigen gebouwen, meest Katholieke kerken, die door de Peruaanse handwerk mensen weer wat Inca trekjes kregen. Uiteindelijk vermengden het Katholicisme en de Inca godsdienst mede hierdoor redelijk met elkaar. Tijdens de laatste grote aardbeving in Cusco in 1950 kwamen er ook nog enkele tempels van de Inca's tevoorschijn van onder de Spaanse overkappingen, grappig eigenlijk, die hadden de aardbeving dus inderdaad grotendeels overleefd. 

Na MPicchu, de bus terug en koffie drinken met Wim en Ingrid die we bij de uitgang van MP weer tegenkwamen, hebben we nog een butterfly garden bezocht, een lokaal, project waar we wel heel mooie maar weinig vlinders zagen. 

Ja en nu dus in Lima.....we weten nog niet zo goed hoe verder.....reizen is hier veel ingewikkelder dan in bv Azie merken we wel. En het is ons nog niet gelukt een kaart van Equador te vinden om ons op te oriënteren. Zelfs kaarten van Peru lijken schaars en weinig ingevuld. Ha, het wordt dus echt reizen hier, of we gooien het bijltje erbij neer en boeken een vlucht naar Quito, maar dat denk ik niet. De komende maand is dus ongewis, het zal wel goed komen, we maken we wel iets van. En jullie horen over een week ofzo wat dat is geworden, als we internet hebben, dag!