Lorne

Derde reisverhaal. Het moest ervan komen en het heeft lang geduurd. We zijn nu precies een hele maand op reis....

We hebben inmiddels al weer heel wat gedaan en meegemaakt. Sydney blijft het hoogtepunt tot nu toe, vooral de eerste 3 dagen vol zon en warmte, en natuurlijk de uitvoering van Tosca, voor ons allebei onze eerste opera, en dat gelijk in het geweldige Opera House met fantastische akoustiek. Ook de decors waren heel mooi en toch eenvoudig. Het verhaal was goed te volgen doordat het “boventiteld” was in het Engels. Twee lange pauzes erin voor de decor wisseling en een peukje met uitzicht op het water. Een belevenis en heel mooie zang!

We hadden het zo naar ons zin in Sydney, dat we besloten nog wat langer te blijven. Wel in een andere B en B, want  Mark, onze gastheer, waar we een heel goed en leuk contact mee hadden, had al een afspraak met andere mensen. We vonden snel wat, een appartementje met achterplaatsje voor ons tweeen. Helaas, vanaf de vierde dag, Aussie Day, begon het te regenen en dat hield nooit meer op. Zelfs de Australiers klagen over de slechtste zomer in 10 jaar....

Eigenlijk is het vandaag weer de eerste mooie dag met zon, dat is ongeveer 8 dagen later. Onze tocht naar de Blue Mountains was geheel gehuld in mist, de enorme waterval hoorde je donderen, maar we zagen hem niet. Wel veel informatie gehad over het wel en wee van de flora en fauna in Australie. Bv dat de bossen vaak uit zichzelf in brand vliegen: bij hoge temperaturen vatten de eucalyptus blaadjes die op de grond liggen vanzelf vlam door de olie erin. En de bossen moeten eens in de zoveel tijd branden, want de zaadlijsten van sommige bomen springen alleen open bij hele hoge temperaturen (48 graden) of zelfs alleen als ze verbranden, en dat is nodig voor het behoud van de bossen. Ook herstellen de bossen enorm snel, na een paar maanden is er al weer begroeiing, na 5 tot 8 jaar is niet meer te zien dat er een brand was. De koala beertjes moeten vaak later gered worden, want die zijn zo traag dat ze niet op tijd vluchten en dan vaak verbrande pootjes hebben (een inzamelingsactie voor sokjes voor koala’s is dus echt iets gewoons hier). Wat ons ook opvalt is het gemakkelijke en open contact dat mensen maken, we zitten soms een tijd echt gezellig met mensen te kletsen en krijgen ook dan weer veel historische (Zuid Australie heette vroeger New Holland, dat leren alle kinderen hier op school) en geografische informatie.

Vanuit Sydney zijn we met de trein en bus in 9 uur naar Merrimbula gereden, dat ongeveer halverwege op de weg naar Melbourne ligt. We kwamen terecht in een soort slaapplaatsje voor pensionado’s vlak bij zee en een golfbaan. We hadden een onderhuis (?) voor ons zelf, de verhuurders wonen er boven. Ook met hen, en vooral met haar, weer een heel gezellig contact, ongelofelijk dat je zo ver van elkaar kan wonen en toch over dezelfde dingen nadenkt en veel overeenkomsten blijkt te hebben. Zij heeft een tamme papegaai, Charley, en zo’n beest hecht zich werkelijk aan je, bijna nog meer dan een hond leek het. Na de opera kwam de volgende schok: Janny heeft gegolft....9 holes, niet gelijk 18, maar toch. We hadden een karretje gehuurd waar Han heel goed mee overweg kan en ik vond het eigenlijk best leuk. Zou wel heeel veel moeten lessen en oefenen om ermee door te gaan....

Vanaf Merrimbula hebben we een klein vliegtuig genomen naar Melbourne, waar we een nacht in een penthouse bij Italianen zaten en ’s morgens opgehaald werden door Peter, een van de oudste vrienden van Han, die getrouwd is met een Australische en al sinds 12 jaar met zijn gezin (Heather en 2 zoons van16 en 15 jaar) in Australie woont. Han had hem dus ook al 12 jaar niet meer gezien! Na 2 dagen bij hen, waarin we geoefend hebben met links autorijden in hun derde auto (Han) en de kaart en TomTom gebruiken (Janny) zijn we via een ferrytochtje naar de Great Ocean Road gereden, richting het westen. We zijn in Lorne beland, een leuk plaatsje met wat eettentjes. Hier kamperen we nu 3 dagen en voor de (bijna) pensionado’s onder ons: we vinden het nog steeds heel leuk om te kamperen! Vandaag naar zee geweest, veel kouder dan in Thailand, dus alleen voelen....

Morgen rijden we weer terug naar Peter en Heather en zien we weer verder. We amuseren ons nog steeds uitstekend!