Van west naar oost

Ha, moet af en toe de datum voor mezelf opschrijven, zo vliegt de tijd! Staan nu op een camp aan de jachthaven van Oamaka, in de zon en uit de wind (zit achter het busje), die hard waait. Het weer valt ons af en toe niet mee, hebben al heel wat warme en regenspulletjes gekocht, vaak in 'op shops', waar je -voor t goede doel- gebruikte kleding koopt.

We hebben alweer veel prachtigs gezien, We zijn met een guided tourtje in de Nqararua Caves geweest, die in 1870 ontdekt zijn en in 1970 geopend, in1999 tot waar ze nu lopen. Zoals alles in NZ waren ze ontdaan van enig gevaar, houten boardwalks of amleuningen zodat je niet uit kan glijden....maar het idee bij die eerste ontdekkers die hier kwamen, wat moet dat een avontuur zijn geweest!.....

 Ook zijn we naar de Blowholes bij de Pancake Rocks gegaan: een plek waar de limestone (kalksteen vgl Wikipedia) in laagjes zijn opgebouwd en waar geulen doorheen lopen die het water uit de oceaan omhoog doen spuiten, echt natuurgeweld, geweldig, niet na te vertellen eigelijk. En de regen onderweg leverde ook spectaculaire beelden op van een regenboog, we zagen hem zelfs van begin tot eind, zijn niet gaan zoeken toch. Na al dat die regen en hagel, hebben we besloten naar de Oostkust door te steken, waar het weer beter zou zijn. Prachtig landschap in de bergen! We reden 255 km en arriveerden in de buurt van Christchurch. De volgende dag een OV en voetendag. Naar Christchurchmet de bus en daar gelopen en met het trammetje rondgereden. Wat een boel damage aan de huizen, gebouwen en infrastructuur! Ongelofelijk dat er 'maar' 185 doden bij gevallen zijn, de stad is nog steeds een puinhoop. Er wordt overal gebouwd en hersteld, we konden ons niet aan de indruk onttrekken dat ze een aantal kapotte gebouwen laten staan als een toeristische attractie, maar dat is misschien onzin, er moet zoveel herbouwd, afgebroken en gerestaureerd worden! Alle leidingen en afvoeren waren ook beschadigd. Veel mensen zijn nog niet echt geherhuisvest vanwege problemen met verzekeringen (in NZ kan je je tegen natuurrampen verzekeren) of door problemen met elkaar bestrijdende instanties. Nou ja, het museum met de t shirt collectie was een prettige afwisseling na de de musea over de ramp. Het vervelende is dat dit soort aardbevingen nog steeds niet te voorspellen zijn, ze treden gemiddeld eens per 10 jjaar in dit gebied op. Wij zijn gisteren doorgereden naar Oamaka, een leuk stadje, waar we pinguïns kunnen zien. Voor de blauwogige moeten we 20 euro pp betalen, de geelogige zijn gratis, maar we hoorden dat ze s nachts hier op de camping komen, je moet zelfs uitkijken dat er niet een onder je auto ligt s morgens.... dus we gaan nachtwaken.

We zijn van plan door te trekken naar de zuidpunt van zuid eiland en dan langs de westkust weer een stuk naar boven. Han heeft helaas al 4 avonden/nachten hoofdpijn, mogelijk weer een soort klustermigraine (maar nog niet zo erg als 10 jaar geleden), we hebben Immigran gehaald, wat toen en hopelijk nu ook, hielp....